Voornemens

Iedere middag komt de regen (omdat in Nepal niets gebeurd behalve de arrestatie van Tibetaanse demonstranten en een verkiezingscampagne met intimidatie en geweld door de voormalige Maoistsche rebellen, begin ik maar over het weer) - iedere middag komt dus de regen... 's Avonds klaart het op en staat de bijna volle (preciezer: net niet meer volle) maan boven het meer waaruit ik vanuit mijn tweehonderd rupees (twee euro) kostende hotelkamer over uitkijk. Rond het meer liggen bergen, niet hoger dan vijftienhonderd a tweeduizend meter, maar achter deze heuvels liggen de reuzen van de Himalaya. Iedere ochtend neem ik me voor om vroeg (vijf uur) op te staan en met een bootje naar de andere oever te varen om bij zonsopgang de Annapurna 1 (8091 m), de Macchapuchare (6997 m) en andere bergen van de Transhimalaya Range in het water gereflecteerd te zien. Want, nu we het toch over het weer hebben: in de loop van de ochtend hullen de bergen zich in wolken. Omdat ik 's ochtend niet uit mijn bed kan komen, mis ik de bergen en moet ik me vermaken met een boek, het zoeken naar een knuffelyak voor mijn neefje op de bazaar van Pokara, tempels of een partijtje voetbal met Tibetanen in een vijftig jaar oud vluchtelingenkamp (totdat het gaat regenen en onweren). Vanochtend nam om half zeven de taxi naar een uitkijkpost, en kon ik een laatste glimp van mijn eerste 8000 meterer opvangen. Morgen weer en kans.